De STDG net naast het podium!

Zaterdag 11 oktober 2025 zal een dag blijven vol verrassingen voor onze kleine ploeg van de STDG. Het was eigenlijk min of meer toevallig dat onze vriend Zeno op Facebook iets had gelezen over een wedstrijd met de naam “Paal Shoot”. Op zijn initiatief besloot een kleine groep van vijf leden van onze schietstand deel te nemen, zonder echt te weten wat ons te wachten stond — behalve dan een leuke dag samen schieten.

En zo trokken we, enigszins nederig, richting Sint-Katelijne-Waver, ver weg van onze vertrouwde stand in Geer, met het volgende team:
• Julien Boveroux
• Zeno Guilliams
• Yves Guilliams
• Pascal Renard
• Romain Stouvenakers

Na onze eerste bewondering voor de gloednieuwe infrastructuur van de organiserende club, was het tijd om ons te verdiepen in het verloop van de proeven. Het principe bleek eigenlijk vrij eenvoudig: houten balken van ongeveer 10 cm dik doorschieten met pistolen (geen magnumkalibers) en met 12-gauge slugs.

De competitie bestond uit drie rondes — kwalificatie, halve finale en finale — telkens volgens hetzelfde principe: elke schutter kreeg zes patronen in zijn magazijn, gaf daarna het relais aan de volgende, en zo verder tot de balk doorgeschoten was of de tijd verstreken.

We namen het op tegen tien andere teams in de kwalificaties, waarin we drie manches moesten schieten (één balk per manche). Het doel: de balken zo snel mogelijk doorschieten, binnen maximaal tien minuten per manche. We mochten daarbij twee patronen van kaliber 12 per manche gebruiken, wat het iets makkelijker maakte. Alleen de acht snelste teams mochten door naar de halve finale. Ondanks enkele foutjes en onnauwkeurigheden slaagden we erin de zevende plaats van de kwalificatie te behalen.

We maakten ons echter geen illusies: de overblijvende teams waren duidelijk sneller en meer ervaren. Dus trokken we, euforisch maar voorzichtig, richting de frietkraam om wat krachten op te doen — en, eerlijk is eerlijk, om de frieten à volonté die bij het inschrijvingsgeld inbegrepen waren, goed te benutten!

Na deze welverdiende pauze begon de halve finale. In één enkele manche moesten we drie balken zo snel mogelijk doorschieten, dit keer zonder kaliber 12. Alleen de vier beste teams konden zich kwalificeren voor de finale. De organisatie verdeelde de acht teams in twee reeksen van vier, en wij zaten uiteraard in de eerste. We eindigden die proef op de derde plaats van onze reeks. Nu was het afwachten of minstens drie van de volgende teams sneller zouden zijn — de spanning was te snijden.

Wat volgde was een lange wachttijd waarin we onze tegenstanders aan het werk zagen. Naarmate de minuten verstreken, steeg de druk en groeide de hoop op een plaats in de finale. Ondanks het competitieve karakter en de taalbarrière bleef de sfeer de hele tijd feestelijk en sportief: applaus en felicitaties begeleidden elke doorgesneden balk.

En dan, na wat een eeuwigheid leek, kwamen de resultaten: de vier andere teams deden langer over hun proef — de STDG was gekwalificeerd! Het team barstte uit in vreugde.

De finale kon beginnen, met een ware reus van een opdracht: zes balken, waarvan één dubbel zo dik voor een totale diepte van 18 cm. Drie dunne houten latten konden extra slugs opleveren als ze geraakt werden — handig om de hoofdbalken sneller te breken. Na meer dan dertig minuten onafgebroken vuur, slimme tactieken om extra slugs te verdienen en onvermoeibare pogingen om onze balken te splijten, voltooide een derde team zijn proef. De hoop doofde een beetje, maar de emotie bleef immens: tegen alle verwachtingen in eindigde de STDG als vierde in de finale van een wedstrijd waar we ons eigenlijk “zomaar” voor hadden ingeschreven — en dat was eigenlijk het mooiste van allemaal.

Dus, ontdaan van elk ongeveer 350 patronen van 9 mm en vervuld van een goed humeur, hebben we ons glas geheven om deze mooie dag af te sluiten, in het gezelschap van Pol Jacob en Marthe, zijn vrouw en beiden lid van de STDG, die waren gekomen om ons aan te moedigen.

Het team van de STDG zal misschien niet terugkeren met de trofee voor de derde plaats, maar ze zullen zeker niet met lege handen terugkomen. Ze brengen namelijk een stuk balk mee dat de trap naar de 25-meter schietbaan siert, evenals een deelnemingstrofee die zich bij de reeds aanwezige trofeeën in de cafetaria zal voegen.

Wij danken het Schuttersclub SKW van harte voor de organisatie van deze prachtige ontdekking en voor hun warme ontvangst. We kijken al uit naar de volgende editie – wie weet... misschien wel een plaats op het podium!

Schuttersclub SKW : https://schuttersclub-skw.be/